Geen liefde maar bezit

het was vrijdag, dat betekende de laatste werkdag voor het weekend ging beginnen. Er stond voor vandaag is heftigs maar ook inspirerend op het programma. We reisden namelijk naar een afgelegen gebied waar de fgm kliniek was gevestigd. Fgm staat voor female genital mutalition. Helaas is het besneden van vrouwen iets wat nog voorkomst in landen zoals Tanzania. Van de oprichtster kregen we een inspirerende presentatie over de soorten besnijding die worden gedaan en wat ze doen om de mensen te helpen en beschermen tegen fgm. Bij fgm worden verschillende onderdelen van het vrouwlijke geslachtsorgaan verwijderd. Hierdoor ontstaat littekenweefsel wat bij de brvalling tot hevige bloedingen en complicaties kan zorgen. Om dit te voorkomen wordt de zwangere vrouw uitgehongerd en gedwongen om over te geven zodat haar kind klein en dus makkelijker ter wereld komt. Al deze inhumane praktijken worden gedaan vanuit de oude Afrikaanse cultuur, er werd namelijk gedacht dat een vrouw besneden moest zijn om een man te kunnen krijgen. Helaas bleef het niet alleen bij dit verschrikkelijke verhaal, er volgde namelijk een verhaal wat bij de gedachte eraan kippenvel doet opkomen. Bij deze vorm worden vrouwen namelijk na de besnijding dichtgenaaid. Daarna kan een man een vrouw kiezen en weet hij dat ze alleen voor hem is. De man verwijdert de hechtingen bij zijn vrouw en brengt ze weer aan als hij gaat reizen. De manier waarop er hier met vrouwen wordt omgegaan is inhumaan, door deze praktijken worden dagelijks mensenrechten van vele vrouwen geschonden. Door deze praktijken is liefde ingewisseld voor bezit. Een logische actie om dit geweld te stoppen lijkt het verbieden van fgm, de vrouw vertelde ons echter dat dit er in het verleden voor had gezorgd dat ze babys gingen besneden, hierbij was de pakkans veel kleiner. De organisatie is dus van mening dat de cultuur veranderd moet worden en niet de wet. Ze gaan daarom in gesprek met de mannen en vrouwen om ze voorlichtingen te geven. Ook geven ze vrouwen die willen ontsnappen aan deze praktijken kansen. Door dit fantastische werk zijn al 169 vrouwen gered van fgm. Na de presentatie wilde ik graag wat meer weten over de organisatie ik raakte zo aan de praat met de oprichtster. Ze vertelde dat de organisatie geld krijgt van particuliere en niet van de overheid, ik heb in de afgelopen weken veel plekken gezien waar hulp nodig is maar vaak werd er dan vanuit de overheid gesponsord, hier is dit niet het geval daarom wil ik graag met het een deel van het geld bijdragen aan de organisatie. De vrouw vertelde dat ik altijd welkom ben als vrijwilliger dus wie weet wat de toekomst brengt. Na de heftige maar inspirerende ochtend stond er nog iets bijzonders op het programma, het was tijd voor de seksuele voorlichting. In 1 grote ruimte zaten 120 meiden tussen de 14 en 18 jaar op ons te wachten. Het belangrijkste onderdeel was het vertellen over seksuele overdraagbare ziektes. Het praten hierover is een groot taboe, normaal wordt hier geen aandacht aan besteed. Bij de uitleg was net als in nederland soms gelach te horen wat werd afgewisseld met vragen of verwondering. Het besef dat op deze manier meiden zichzelf kunnen beschermen tegen ziektes vormde een contrast met minderwaardige rol die vrouwen nog steeds hebben. Ik hoop dat doormiddel van deze voorlichting de meiden weten hoe ze ziektes moeten voorkomen en dat ze beseffen dat je alleen iets moet doen als je het zelf wilt. Het bezit over de vrouw kwam in beide activiteiten naar voren, ik hoop dat al die meiden in de klas dapper genoeg zijn om voor hun behoeftes en rechten op te komen en iets van hun leven maken. want de liefde zoals ze die nu kennen is niet te vergelijken met de liefde en waardering die ze verdienen.