De klank van blijdschap

Vandaag was het tijd voor de eerste medical outreach. We werden in twee groepen verdeeld om vervolgens naar 2 andere dorpen af te reizen. Wij gingen naar kisanga, dit ligt omgeveer 45 miniten buiten de stad. Dit dorp is verder ontwikkeld dan het masaaidorp maar toch zijn er nog veel mensen die niet de zorg krijgen die ze nodig hebben. Toen we aankwamen zag het dorp er compleet verlaten uit. We begonnen met het opzetten van 3 verschillende posten in het midden van het dorp. Als eerste moesten patienten hun persoonlijke gegevens invullen ook werd iedereen gewogen en werd bij kinderen de temperatuur gemeten en bij volwassenen de bloeddruk. Dit alles werd opschreven waarna ze door konden naar de volgende post. Daar was de dokter die luisterde naar de verhalen en ze voor ons vertaalde. Hij liet ons zelf nadenken over welke diagnose wij zouden stellen en dan vertelde hij wat zijn bevindingen waren, dit was erg leerzaam. Na het stellen van een diagnose konden de patiënten naar de laatste post waar alle medicijnen door ons werden uitgegeven. Het is altijd de vraag hoeveel mensen langskomen zo ook deze keer. We waren aan de vroege kant hierdoor begonnen we rustig. Echter begon het steeds drukker te worden en zo zaten er binnen no time 30 mensen te wachten op onze hulp. Bijna iedereen had last van dezelfde klachten. Zo waren er heel veel kinderen met een schimmelinfectie, veel volwassenen hadden last van reuma dit komt voornamelijk door de koudere temperaturen in combinatie met een gebrek aan kleding. Ook was te zien dat voeding een serieus probleem is. Er waren namelijk veel mensen met wormen in de ontlasting of ondergewicht. Zo was er een meisje van bijna 5 met het gewicht van een tweejarige. Ook was vitamine tekort veelvoorkomend.  Tenslotte was er ook een man met een wond op zijn hiel wat volledig geïnfecteerd was geraakt. Hij liep hier al weken mee rond wat naar een dokter gaan was geen optie. Dit verklaarde meteen de hoge opkomst want eigenlijk heeft iedereen wel ergens last van. Ze gaan niet naar een dokter omdat het simpelweg te duur is. Doordat ze lang rondlopen met de infecties is de kans op besmetting hoog wat de ziektes in gang houdt. Het feit dat wij naar hun dorp kwamen om te helpen werd erg gewaardeerd. Mensen moesten dan wel een tijd wachten maar uiteindelijk kregen ze gratis medicatie om hun gezondheid te verbeteren. Zo hebben we vandaag 65 mensen uit dit dorp geholpen. 1 van de vrijwilligers had voor de kinderen van die roltoetertjes meegenomen. Deze kregen ze nadat ze alle tests hadden gedaan. Al de kinderen zaten hierdoor met een grote glimlach klanken te maken tijdens het wachten op de dokter. Het zien van die blije gezichten en het horen van het geluid in combinatie met de wetenschap dat al de mensen in deze kamer geholpen zullen worden gaf mij een intens gevoel van blijdschap. Zelfs het terugdenken hieraan geeft me een fijn gevoel. Ik denk ook dat dit hetgeen is wat ik wil doen, de mensen helpen blijdschap te brengen doormiddel van het verlenen van zorg. Daarom ga ik proberen of ik met het opgehaalde geld medicijnen kan leveren voor de mensen in de arme afgelegen gebieden. Ook ga ik morgen van een klein deel spullen kopen voor de kinderen om uit te delen nadat ze de testen hebben doorstaan. Ik hoop dat ik deze bijzondere ervaring goed heb kunnen verwoorden, toch denk ik dat de klank van blijdschap zoals deze vandaag te horen was iets is wat je zelf moet ervaren. Wel wil ik nogmaals iedereen bedanken voor de donaties want hiermee kan veel blijdschap en gezondheid mee worden gecreëerd!