Faith

Het was tijd voor een sportieve activiteit, vandaag gingen we mount meru een stuk beklimmen om daar in de waterval te kunnen zwemmen. Het was een wandeling van iets meer dan een uur de berg op. We werden tijdens het wandelen door de dorpen echt aangekeken en nagestaard, dit gaf een vreemd gevoel wat ik nog niet eerder had gehad. Na de klim omhoog moesten we een stijle afdeling maken om bij de waterval te komen. Daar aangekomen was het tijd voor een frisse duik. Het water was koud, maar dacht mocht de pret niet drukken. De zon was nergens te bekennen waardoor opwarmen niet echt lukte. We sloten deze activiteit met de hele groep af in een restaurant. Daarna snel naar huis om te douchen, met koud water natuurlijk. De elektriciteit van ons huis wordt opgewekt door zonnepanelen, doordat het de afgelopen weken bewolkt is geweest is het water koud. Dus opwarmen onder de douche zat er niet in, dan maar snel haren wassen en een warme trui aandoen. Daarna gebeurde iets spontaans en bijzonders wat ik altijd zal onthouden. Ons verblijf is afgesloten met een hek waarvoor altijd kinderen stonden die met ons praatte. Ook vandaag stond er een groepje. We mochten met de kinderen een wandeling door de wijk maken. Hier ontmoette ik Faith, een meisje van 12 jaar met een bijzondere droom. Ze vertelde dat het haar grote droom is om dokter te worden. Ik vertelde haar dat dat precies is waarom ik hier ben. Hoewel onze levens niet te vergelijken waren hadden wij allebei dezelfde droom. Ze sprak opvallend goed engels en leerde me woordjes in Swahili. Mijn uitspraak bleek nogal lachwekkend te zijn. Het was bijzonder om meer over haar en haar leven te leren. Ik leerde dat ze honden en giraffen haar lievelings dieren waren en dat wetenschap haar favoriete vak was. Ze was erg gedreven in school en kwam over als een slim meisje. Die gedrevenheid wordt helaas ook vaak gecreëerd door de omgeving. Ze vertelde namelijk dat als je blijft zitten je door iedereen wordt uitgelachen. De focus op school ligt op intellectualiteit en andere kwaliteiten worden niet gestimuleerd. Op dit punt is nog veel verbetering mogelijk. Faith was op het eerste gezicht een stil en bescheiden meisje maar toen ze me hand pakte en een lachje gaf wist ik dat ze speciaal was. Haar naam Faith, wat hoop betekent gaf haar als persoon kracht. Ooit wordt Faith een dokter en geeft ze de hoop en kracht uit haar naam door aan andere. Afscheid nemen blijft lastig want je weet niet of je elkaar nog ziet. Ik zou haar graag weer willen zien maar als dit niet gebeurt dat ben ik blij met de ervaring die ik had en de extra hoop en kracht die ze me gaf om te doen wat ik wil, een dokter worden.